The Charlie Charlie challenge.

O jee, daar gaan we weer.

We hebben weer eens wat nieuws bedacht in “geesten oproep land”.
The Charlie Charlie challenge, nog niet van gehoord? Nu Google maar eens.

Het is het Ouijabord 2.0, ja echt glaasje draaien is opgewaardeerd.
Gewoon in een nieuw jasje gestoken.
Bloody mary roepen in een spiegel is zo passé zo 2015 nee, we gebruiken nu potloden, in een kruis balancerend op elkaar gestapeld en roepen dan Charlie Charlie are you there.
Hele drama’s worden er weer van gemaakt.
Gedoe door ongeschoolde mediums en paragnosten allemaal onwetendheid echt!

Heisa over potloden die bewegen, potloden die balanceren, potloden die magnesium en ijzer bezitten wat sowieso bij wrijving effect heeft.
Potloden die door elk wind vlaag, elke ademhaling, ja echt elke beweging kunnen draaien.

Spirit of overledenen dierbare hoe je het noemen wilt.
Die kunnen dit zeker laten bewegen hoor voor hun geen probleem. Dat stel ik hier niet ter discussie.

Je hoort het best vaak verschijnselen die met overledene te maken hebben.
Horloges die ineens achteruit gaan draaien, klokken die staan stil op de tijd van overlijden, fotolijstjes die bewegen of zomaar omvallen, gordijnen die wapperen zonder wind, tafels die dansen. Dat soort verschijnselen zijn heel normaal in mediumschap land.

Dus zo’n potlood dat is peanuts voor onze ongeziene vrienden.
Maar wat is er nu zo erg zul je je afvragen.
Wat is er nu zo’n probleem Rosita?

Zijn het de verhalen van tieners die ineens zo agressief worden na het gebruik van deze tool? Raakt dat me zo?
Of zou dat misschien kunnen komen door de stress en het vele eisen van zichzelf?
Ik moet dit en moet dat?

Nee, het is de haat en de vinger wijzen naar de spiritueel wereld wat me dwars zit.
Want die zitten echt te wachten om tieners te komen pakken, wachten tot ze eindelijk Charlie Charlie roepen om ze dan lastig te gaan vallen.

YEAH right.
Echt heel logisch.
Charlie wacht hier namelijk al jaren op. Tot deze challenge bedacht werd. Hé eindelijk iemand.
Charlie zal niet eerder kunnen komen toch? Die wacht op potloden die wacht op een ouijabord.
Ja, hij wacht echt op twee potloden die je met veel, lees veel moeite op elkaar moet balanceren.
(Ja natuurlijk heb ik het geprobeerd wat een rot werkje)

Daar in zit al zo’n bak vol met energie die aandacht om die twee potloden te laten staan zonder beweging.
Dan ook nog ben je puber met je opgekropte niet begrepen woede.
Je hormoon gierende energie dat dat al superlogisch is dat het gaat bewegen door deze power. Alleen daardoor al.
Of zou je adem door het roepen van Charlie dat potlood kunnen doen bewegen?
Nee, natuurlijk niet daar denkt niemand aan.
We gaan geesten oproepen en die gaan ons bezitten.
Das echt veel logischer, toch?
Want als je straks dood bent en je je kenbaar wilt maken dan wacht je ook op twee potloden die je geliefden dan op elkaar proberen te leggen.
Je gaat niet gewoon bij je kinderen of kleinkinderen kijken.
Zomaar, om je liefde over te brengen over ze te waken en ze te koesteren.
Nee, je wacht gewoon op twee potloden.

O ja, slechte geesten das ook zo’n mooie, als ze al zouden bestaan ja ALS,
als dat al zo was dan gaan ook hen echt wachten op je potloden toch?
Precies dat slaat ook nergens op.
Wel eens gedacht aan het feit dat je met je gedachten ook objecten kan bewegen? Met je boze energie.

Wat zo bijzonder is van dit soort verhalen vind ik.

Als werkend medium ben je een beetje raar en moet je je altijd verklaren.
Maar we geloven voor de makkelijkheid wel even in dit soort onzin.

Rosita ×