Een paar jaar terug nam ik deel aan een week fysiek en trance mediumschap week.
In de Banyan in Kent.
Elke dag doe je zelf oefeningen, maar ook doe je ervaring op door naar de spirituele wereld te luisteren.
Op een middag ging Scott Milligan in de trance staat om zijn spirit team een stem te geven.
Dit is voor de deelnemers om direct met de spirituele wereld te kunnen praten.
Er wordt altijd hele mooie filosofie gedeeld.
Meestal is er dan ook ruimte voor vragen. Vragen die je kunt stellen over van alles en nog wat. Deze middag waren dat onderwerpen als, tweelingzielen, reïncarnatie en spiritueel ontwikkelen.
Na al een tijd op weg vroeg een andere cursist welke edelstenen goed waren voor een zekere kwaal. Waarop Daniel de spirituele gids van Scott los gingen.
Echt los ging.
Waarschuwing voor de lezer.
Je kijkt nooit meer hetzelfde naar je stenen, goud, zilver of diamanten als je die bezit.
Dus nogmaals waarschuwing.
EDELSTENEN, riep hij heel hard!
De baby’s van de Moeder Aarde.
Hoe we durfde deze mooie stenen die verborgen zaten in de grond naar buiten te halen. Deze stenen die bovendien een houvast voor onze mooie aarde zijn.
Hoe we het bedachten om die te delven en dan ook nog te gebruiken voor allerlei doeleinde.
En op geen enkele manier zien of doorhebben dat we dus gewoon moordenaars zijn, moordenaars van de baby’s van Moeder Aarde. Wat we de aarde hiermee aan doen.
We halen goud omhoog om ons te versieren. En stenen om ons te genezen. Maar dat we niet beseffen dat dat we dan ook de aarde verwoesten snapte hij niet.
Hij ging echt LOS.
Hij sprak over kolen die ons verwarmen dat daar logica in zit. Bomen kappen om op te kunnen zitten. Maar die verspilling en dat te veel kappen en ook teveel delven snapte hij totaal niet.
Hoe durven we iets te pakken en te slijpen en vervolgens de helft ervan weg te gooien. Of eerder nog alleen voor de sier neer te leggen.
Er was een man die zeer beteuterd vroeg; maar wat moeten we nu doen met al die stenen die we in huis hebben. Waarop Daniel zei als je echt, echt serieus antwoord op deze vraag wil stop ze terug de aarde in.
Geef ze terug.
De man zei dat het hem echt wel 1000 pond had gekost en dat het zuur verdiend geld was.
Waarop Daniel zei; het is jezelf goed praten op deze manier, maar wil je ze niet terug geven aan de aarde aan hun moeder, geef ze dan water.
Gewoon maak ze nat en geef ze de omgeving waar ze vandaan komen. Komen ze uit donkere grotten geef ze donker. Komen ze uit de aarde, geef ze aarde of leg ze op mos.
Sinds die dag is er geen edelsteen meer in mijn huis te vinden en heb ik een diep gat gegraven in de tuin en ze daar begraven.
Ik zal je bekennen dat ik er ook nog een gebed bij heb gedaan en sorry heeft gezegd.
Mijn goud zal ik koesteren tot het op is.
En koop ik nieuw?
Nu dat lijkt me zeer onwaarschijnlijk.
De edelstenen die ik zie in kringloopwinkels die koop ik om ze aan de aarde terug te geven.
Want ik wil de baby’s graag aan moeder terug geven.
De een vind dit onzin, de andere misschien nog meer.
Maar mijn blik naar edelstenen is totaal anders na deze middag.
De pijn in de woorden van Daniel gaan op het moment dat ik het schrijf nog door me heen.
Edelsteen ze.
Gedeelde smart is halve smart.
Rosita ×
Als je het zo bekijkt kan ik me voorstellen dat je de mineralen terug geeft aan de aarde, ik ga met pijn in mijn hart en met schuld gevoel mijn stenen begraven, dit word een diepe kuil, zoveel heb ik er in huis.