Aan jullie 

Ik weet niet wie je bent als je dit leest. Of je dichtbij staat of wat verder weg. Ik weet niet of je met mij hebt buiten gespeeld? Of ken je me van een workshop of van de lessen? Misschien heb je me opgehaald na school? Wie weet heb je me geboren zien worden? Of me mijn eerste kus gegeven? Wie weet heb je mijn luiers nog verschoond. Of ik de jouwe? Heb je mijn tranen gedept? Of met me dronken geworden? Heb ik je een sessie gegeven? Hebben we jongens geruild? Gelachen tot we huilde? Heb ik een contact voor je gemaakt? Hebben we een blowtje gerookt. Heb ik voor je gezorgd? Kennen we elkaar van het Arthur Findlay college? Heb ik soms voor je gekookt? Of hebben we gehuilt tot we lachten. Ken je me van Facebook of van Instagram. Zijn we getrouwd of had dat eigenlijk best gekund? Hebben we een online of online klik? Wie weet hebben we samen gewerkt? Of gewoon uit de kroeg?
Ik weet niet waar je me van kent of waar ik jou van ken? 

Ik weet wel dat op welke manier ook je mijn leven verrijkt hebt!
Misschien positief misschien ook negatief maar we beteken iets voor elkaar. Als ik je gekwetst heb dit jaar is dat niet mijn bedoeling geweest. Echt niet! Het spijt me oprecht. 

Als jij mij gekwetst hebt vergeef ik je. Laten we opnieuw beginnen of gewoon verder gaan.
Laten we elkaar heel groot maken! 
Rijk en vol liefde! 

Ik zie jou pracht en je kracht!
Ik zal je zeggen hou mooi en bijzonder je bent als jij het niet meer kan of niet meer weet! Als jij dat nu ook bij mij doet dan helpen we elkaar. 
Laten we elkaar omarmen in 2019. 
Hand in hand zij aan zij! 
Samen met elkaar! 

Rosita x 

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd.