Het is het voorjaar van 2004, nu zo’n 12 jaar terug.

De telefoon gaat over.
Het is een gewone doordeweekse dag.
De kinderen spelen om en in het huis zo’n ‘lekker rommel maar een eind weg dag’. Nooit vergeet ik dat moment en waar het toe heeft geleid.

Ik loop naar de telefoon en neem op.
Hallo met Rosita,
ik wacht op antwoord maar niets alleen ruizen, keihard ruizen, kraken, een lawaai echt niet normaal, zo hard alsof ik op het Utrecht centraal sta en er 2 treinen tegelijk langsrijden.

Ik schrok van het harde geluid en hield de telefoon wat weg en riep is daar iemand, hallo, hallo. Waarop het geluid ineens helemaal wegzakte, alsof het opensplijten en er de volgende woorden volgden met een luide maar blikkerige stem.

*He is trying to reach you*
*He is trying to reach you*

Waarna het harde geluid weer in volume toenam en direct daarna de verbinding werd verbroken.
Met een soort naruis in mijn hoofd staarde ik dom naar de hoorn van de telefoon.
Direct dacht ik welk nummer was dit.
Het enige wat er was waren ***** 5 sterretjes.

Ik wist geen raad met dit gevoel het was erg bijzonder, heel raar en ook erg onwerkelijk,
Het liet me niet los en vertelde wat er gebeurd was  aan mijn man.
Uiteraard had ik zelf alle opties al bedacht waar ook hij mee kwam, verkeerd verbonden, een collect call die mislukte, het buitenland; noem maar op.

Maar ik ‘wist’ eigenlijk meteen nee dit is anders. Het bleef niet bij die ene keer dit gebeurde nog 2 keer in diezelfde maand en van,
*He is trying to reach you*
werd het
*He’s trying to find you*

En elke keer bleef ik met dat gekke gevoel achter.
En de man des huizes zag dat het mij niet los liet. Omdat ik het nu wilde weten gooide ik het omhoog naar spirit en vroeg: ‘jongens, als jullie dit zijn laat het hem dan ook eens ervaren. Dat zou voor mij een bewijs zijn dat ik niet doordraaide.’

Ik werkte toen als bloemist en was op de zaak.
Telefoon ging het was mijn wederhelft en ja hij had ook zo’n telefoontje gehad.
*He is trying to reach her*
en
*He is trying to find her*

Nu wist ik zeker dat het geen ‘gewoon’ telefoontje was. Maar waarom dan? Duidelijk genoeg dat het dus over mij moest gaan.
Omdat er bij mij “you” en bij hem “her” werd gezegd.
Maar wie wilde me bereiken en wie was me aan het zoeken dan?

Het antwoord hierop kwam snel, heel snel.

Het was nog diezelfde week op een zondagmorgen. Ik kreeg een telefoontje van een oude bekende van mijn vader.
De beste man al jaren niet gesproken. En hij vroeg mij of ik vandaag naar zijn cafe wilde komen hij had iets gehoord wat ik moest weten en het ging over mijn broer Stavros.
Op dat moment had ik geen contact met Stavros.
Eigenlijk was ik hem een soort van kwijt.

(Verhuist naar Griekenland miscommunicatie en mensen die niet wilde dat we contact hadden)

Oké op naar de ‘kroeg’.
Ik was nog niet binnen of hij stortte in paniek het verhaal over mij uit dat via via tot hem was gekomen.
Het verhaal was dat het heel slecht ging met Stavros zijn gezondheid.
En dat het er niet erg best uit zag.
Mijn  vader had nog een telefoon nummer van een oudtante en na een korte zoektocht Stavros bereikt.
Het ging idd helemaal niet goed met hem.

Hemeltje lief wat is Griekenland dan ver weg.
Mijn broer, Stavros zocht mij dus.
En probeerde dat op allerlei manieren maar kon mij niet bereiken.
*He was trying to reach me*

Dit waren helaas de laatste maanden van Stavros zijn leven.
Spirit works in mysterious ways.

Rosita x

• Facebook