Als deze dingen je als MUZIEK IN JE OREN klinken…

Hey hallo, Rosita hier.

 Leuk dat je even komt kijken wie ik ben. Het is goed om de persoon ‘achter’ de website te kennen, zeker in mijn branche.

Want laten we eerlijk zijn: het mediumschap is een bijzondere stiel. Ik weet nog altijd niet of ik het mijn ‘carrière’ kan noemen. Je zal niet snel een kind horen zeggen: “Ik wil later medium worden.”  Je rolt er langzaamaan in, na het eerst wat onhandig weg te duwen. Zo ging het bij in elk geval.

Postkantoortje spelen

Ik groeide op in een fijn pleeggezin, maar het was niet altijd makkelijk. Daarom bracht ik veel tijd door in mijn eigen bubbeltje, een andere wereld waar ik me veiliger voelde dan in de echte. Zo speelde ik als jong meisje ‘postkantoortje’ met een oudere mevrouw. Toen dacht ik dat ik haar gewoon verzonnen had. Vandaag weet ik beter.

Naarmate ik opgroeide zag en wist ik steeds vaker dingen die anderen niet zagen of wisten. Zelf vond ik dat heel normaal, maar ik kreeg regelmatig gekke blikken. Ik verzon dan smoesjes om mijn inzichten te verklaren. Niet alleen voor anderen, maar ook voor mezelf.

“Je moet extra hulp inhuren want het wordt volgende week erg druk, er gaan veel mensen overlijden,” flapte ik er bijvoorbeeld uit tegen mijn baas in de bloemenzaak waar ik destijds werkte. “Hoe weet jij dat?” vroeg ze met opgetrokken wenkbrauwen. En dan bedacht ik een soort logische uitleg, terwijl ik eigenlijk helemaal niet wist hoe ik dat wist.

Ik ben een man in een rolstoel