Laat het los! 

Gewoon vergeten!
Niet meer aan denken!
Laat het los!
Maak je niet druk!

Al deze termen over loslaten bezorgen me regelmatig hoofdpijn, o en de kriebels! Je kan namelijk iets wat je nog voelt of ervaart als pijn niet zo maar loslaten of laten gaan. Je hield ervan, je bent er zo lang mee bezig geweest om het vast te houden te koesteren.
Een vriendschap, een liefde, een baan.
Er was iets wat je met hart en ziel vasthield en nu moet je het ineens om welke reden ook loslaten! Laten gaan. En er vooral niet meer over praten. O ja en niet meer aan denken ook!
Nou dat maakt kortsluiting bij mij want volgens mij is dat nu juist het probleem. Dat je het wel los wil laten maar dus gewoon verdorie niet kan loslaten. En hoe meer je probeert hoe meer je er juist aan denkt.
De kunst is om het te doorleven! ECHT!! Niet maanden, weken, zelfs niet hele dagen.  Maar als het opkomt in dat moment!
In dat moment dat je het voelt! Dat het er wezenlijk is! Gewoon dus is zonder dat je er om vraagt!
De tijd nemen, om er als het zich aandient naar toe te gaan, het erkennen en vooral zeggen dat het er mag zijn. Dat de pijn er mag zijn! Dat jou gevoel er mag zijn. Gewoon even! Voel het, huil het, erken het en zeg het gedag als het weer afzwakt. We hebben zo de neiging om alles mooier te maken en mooi te houden.
Mooie selfies, mooie familie kiekjes, mooi eten, mooi, mooi, mooi, netjes en schoon.
Maar verdriet en pijn is ugly, ja lelijk zelfs! En ja, dat mag er ook gewoon zijn!!!!!!
Nogmaals niet meeslepen als een dood paard, maar als het op komt! Gewoon als het zich aandient. En ipv van het weg te stoppen of het te negeren kan je er beter wat mee doen. Schrijf erover, teken, maak een gedicht, koop bloemen. Maar erken het even! Laat het er even zijn!
Zeg ertegen dat het tijd kost! Komt goed!! En dan langzaam denk je er steeds minder aan. Wordt het een schaduw tot het verdwijnt en mee gaat met de wind!
Pas dan laat je het gaan! Laat het dan los! Ga het dan niet vasthouden! Maar laat het met liefde gaan! 

Bedank het! Tot nooit weer ziens. 

En weer vrij! 

Rosita x 

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *