Mediums and their shit.

Op een eerste ontmoeting van bv een feestje of iets anders waar je voor het eerst iemand nieuw ontmoet, is een van de vragen die men aan elkaar stelt, wat doe jij voor werk.
Waar ik altijd eerst scande om te kijken wat ik kon zeggen als men het mij vroeg.
En dan dingen riep als.
Ik zit in de spirituele hoek, healer, spiritueel coach, intuïtieve coach bla bla.
Zeg ik de laatste jaren, gewoon wat het is en behoorlijk stellig zeg ik medium, ik ben medium.
Dan zijn er meerdere reacties mogelijk.
Hier een kleine greep;

O, interessant.
O gatver wat eng,
Wat vind je man, familie, kinderen ervan.
Zie je ‘ze’ ook (de ze in deze zijn de overleden)
Heb je der geen last van.
Doe is bij mij.
Mag ik de lotto getallen.
Als het echt bestond, want ik geloof dat niet, dan kan je het nu ook.
Is het zoiets als poltergeist.
Ken je ouijabord.
Wel eens last gehad van slechte geesten?
Op al deze antwoorden kan ik redelijk normaal reageren omdat ik het ergens ook wel snap. Men heeft geen goed voorbeeld hoe het echt is.

Maar mijn all time favorite is deze.

O daar heb ik echt helemaal niets mee!!
Waarop ik dan vraag en oke wat doe jij?
Dan krijg je het antwoord wat die gene doet dan zeg ik oooooo daar heb ik echt HELEMAAL niets mee. Waarop een blik als een schelvis mij te wachten staat.

Ik snap het, het is ook vreemd/bijzonder/apart. Je hoort het niet alle dagen.
Maar een beetje porren kan je van mij dan terug verwachten.
Ik houd der van!
Rosita X