We hebben geen idee. 

Je hoort het me best vaak zeggen; we hebben geen idee als medium. We moeten er buiten blijven staan en alles wat we doen als volgt benaderen. 

We hebben geen idee en we weten heel weinig tot niets. 

Want dan is er meer overgave, meer uit de weg gaan. En ook meer nieuwsgierigheid. 

Meer spirit die communiceert via jou. In de afgelopen jaren heb ik 1000 de mensen voorbij zien komen. In sessies in demo’s in lessen. En hen in spirit blijven me verwonderen, echt! Het voorbeeld wat ik ga geven is niet alleen omdat het me tot diep in mijn ziel raakt, maar ook omdat het zoveel  lagen bezit. Zoveel diepere lagen, boodschappen of manieren waarop spirit werkt. Het is een verhaal in een verhaal. Waar ik niet naar zocht in mijn sessie, maar wat naar me kwam. Als vanzelf toen ik besloot geen idee te hebben. S. heeft een privéles bij me. Al maanden probeerde we iets te regelen. Maar er was altijd wel iets. Werk, vakantie, tja dingen die het leven nu eenmaal geeft. En waardoor we halverwege oktober eindelijk konden starten. Privéles numero uno. Ik leg uit, en we werken tenminste zij werkte, ik leg uit, overleg en vertel. Ik stelde voor om ‘het’ even voor te doen omdat we bij iets kwamen wat zich het beste laat uitleggen als je het laat zien. Ik verbind me met spirit en laat los. Ik stap er tussen uit als het ware. Een vriendin van haar moeder kwam, De Vecht, een terras met wijn het beeld dat je daar kom zitten als je het nodig had. Bij haar kon zijn als je er behoefte aan had. De zorgzaamheid en gesprekspartner partner energie droop ervan af. Een vriendin die voelde als thuis komen. Zomers loom en een erg mooi gevoel van welkom zijn. Feiten, bewijzen rolde als vanzelf. Ze vertelde wie ze was en wat ze betekende voor de hele familie.  Alles klopte. Tot het moment dat ik 25/26 oktober hoorde. Ik dacht mee over de datum was het een feest, geboorte of overlijden? En S. had echt geen idee. Ik zei zoiets als dan zal het vanzelf wel blijken. Want ik vertrouw spirit echt heel erg. Maar een nee op zo iets is gek. En ik schrok ook dat het over een week al was deze datum. Ik brabbel nog iets na, omdat het een gekke zin was. En ik schrok dus van de datums die week erna. Maar zonder dat het negatief voelde, hoor. 

De volgende dag belt de moeder van S. haar en vraagt om direct naar huis te komen omdat er narigheid was. En wat blijkt papa was overleden. De mooie, sterke, gevoelige, bijzondere papa. Al deze termen worden later meer dan waarheid. Als blijkt dat de uitvaart op 25/26 oktober moest zijn. Juist ja de datum die de mooie vriendin doorgaf. In de toekomst maar zonder voorspelling … Deze lieve papa had een hartaanval en einde verhaal. Maar wat daarna gebeurde is niet te filmen hoe mooi! Ten eerste dus de datum die spirit duidelijk had gegeven. Er was wat verwarring wanneer plek was voor de uitvaart 25 nee toch 26 precies wat spirit al wist. In de dagen die volgde, heeft hij kleinkinderen en kinderen laten weten; ik ben er nog. 

Er lag ineens een groen armbandje op de grond in de kamer in de week na zijn overlijden. Zijn vrouw vroeg zich steeds, maar af had ik hem kunnen helpen, horen en liep met wat schuldgevoel rond. Hij had vanuit het ziekenhuis een armbandje met niet reanimeren een keer gekregen. Die lag ergens in een lade ver weggestopt! En daar ineens lag in de ochtend het armbandje op de grond. Met andere woorden, je had me toch niet mogen reanimeren. Je had van alles kunnen doen misschien, maar dat wilde ik toch niet. Dus geen schuld of spijt! Een boos en vervelend moment in de auto en met dat zijn dochter de radio op een andere zender wilde zetten komt dit op de radio. 

I’ll meet you on the other side

I’ll meet you in the light. 

Komt goed lief kind, ik ben hier en we zien elkaar ooit weer! 

De lampen die ineens los van elkaar aan en uit gaan zomaar. Ik ben er nog lief kleinkind. 

Midden in de nacht zijn lievelingslied vanuit het hele huis over de boxen. Ik ben er nog lieverds. 

En een beeld vanuit spirit als een droom die een andere dochter al eens eerder had gehad en tegen pa verteld dit gaf me zo’n vertrouwen en rust. Hoppa daar was dat beeld die magie luid en duidelijk in haar slaapkamer. Zo ook in de les die volgende waarin hij via me in een voorbeeld oefening zijn swa de vievere liet voelen. Met zijn liefde voor het leven, zijn liefde voor zijn familie, zijn trots. Met zijn liefde hoor boeken, ik zag de Koran en de boekenkast, de wijn, bijbel en zo veel meer diversiteit. En de ik zie dat mijn vrouw gedaan heeft wat we niet af konden maken, het gesprek, het vastleggen van zaken. De draaimolen die er als prullaria nog was. Deze bijzondere intelligente sterke papa heeft me weer eens heel duidelijk laten maken dat we geen idee hebben. 

Dank je lieve collega-trouwambtenaar. 

Diepe diepe dank! 

Rosita × 

Ps. Ik kreeg ook nog een filmpje toegestuurd van deze bijzondere man piano spelend it’s a wonderful world wat voor mij dan weer een bijzondere betekenis heeft! 

We hebben geen idee….