Het gevoel van herinneringen. Zowel leuke als stomme herinneringen komen soms ineens zomaar boven.Bijvoorbeeld als je aan een plek denkt. Een geur die je ergens naar terug brengt. Een gevoel. Een woord. Een moment. Allemaal “simpele” triggers om je weer direct terug te brengen in de tijd. Terug naar al je herinneringen met geur en smaak. Leuk en niet leuk.
En je brein die dan lekker voortgaat op deze triggers. Terwijl je er al klaar mee was. Maar hoppa terug in de tijd. Met alles, ook al zijn er veel leuke dingen gebeurt ook al….
Maar goed herinneringen. Ik had er vandaag ook 1 die leuk begon o ja kijk eens zo leuk! Een oude foto van het café/restaurant van mijn vader en later van mijn moeder en vader.
En een krant artikel met zijn naam.
En hoppa (leuke zinspeling in deze daar het een Grieks cafe betreft) terug in de tijd.
Met alles wat er bij hoort ik focus me op de leuke.
Oké ik voel de stomme. Maar ik kies er voor om me op alle leuke te storten.
Want het zijn er heel wat, de leuke! Feestjes met lange tafels. Mijn brein haalt er nu ook alle de stomme bij maar doen we niet, daar ga gaan we niet heen. Ze zijn er maar we willen dat gevoel van oooo leuk vast houden. Dat werkt hetzelfde met de “ja maar” na een leuk voorstel. Je kunt er voor kiesen om het anders te doen. Ik heb deze negatieve dingen en herinneringen allang bekeken en doorgeworsteld mocht je denken daar moet je echt wat mee Rosita. Vele jaren ontwikkelen op persoonlijk vlak heeft ervoor gezoend dat ik weet dat ze er zijn en dat sommige situaties of triggers me erin mee terug nemen betekent niet dat het niet verwerkt is. Ik reageer er dus nu anders op, en focus me op de leuke. Want door iets wegte stoppen weet ik inmiddels stop je ook de oooo wat was dat leuk weg. Dus ik omarm die herinnering.
De herinnering van een stukje in de Duic.nl
Die ineens voor mijn neus kwam.

-Grieken elkaar ontmoeten rond 1970 in café Hellas aan de Oudegracht 48. Dit etablissement was van Nikolaos Katsamakis, die in 1964 getrouwd was met Geertruida van der Meer. Zij waren begonnen als pensionhouders voor gastarbeiders in de kleine slaapkamertjes van hun woning aan de Westravenstraat, waar de kostgangers ‘zelf hun Griekse potje’ kookten in de keuken van het echtpaar. Dat de zaken goed gingen in café Hellas — althans tot dat moment — blijkt uit de buit van 65.000 gulden bij een gewapende overval in de nieuwjaarsnacht van 1974. Begin jaren tachtig werd Hellas omgevormd tot een Grieks restaurant zoals die toen ook elders in de stad verschenen.-

Helaas klopt de info niet helemaal maar ja de bron is dan ook hemelen volgens het archief (en dat klopt dan wel weer wel weet ik uit betrouwbare bron )
Een van de negatieve komt nu boven maar dat doen we niet breintje. We gaan terug naar de ooo leuk. En zo doe ik dat nu. Ik omarm de leuke met heel mijn hart. De stomme zijn er toch wel en weet je daar wordt niemand beter van. Ik wordt vrolijk van leuke herinneringen en muziek is daar ook een grote brenger in. Dus ik deel graag een leuk herinnering uit deze tijd.

NEE geen Grieks dat doe ik je niet aan
Maar een liedje dat door mijn hoofd schoot bij deze memorylane https://www.youtube.com/watch?v=Ooqqj6q1MeU

Rosita x